Eind 19e eeuw: de Tachtigers

De Tachtigers wilden de literatuur vernieuwen om de klassieke kunst en de literatuur te laten  samenvoegen. De Gids was een tijdschrift waarin literatuur kritische bekeken werd en daardoor werd het tijdschrift steeds belangrijker.  Willem Kloos ,Frederik van Eeden, Lodewijk van Deyssel en Jacques Perk waren de belangrijkste vertegenwoordigers van de Tachtigers. De literatuur moest alleen over kunst gaan vonden de Tachtigers. Willem Kloos vond dat de literatuur in een nieuwe, modernere manier moest geschreven worden.. Jacques Perk was belangrijk voor Willem Kloos omdat zijn dood een omslagpunt was voor Willem Kloos. Hij kreeg nu de aandacht van de mensen. Lodewijk van Deyssel werd bekend door zijn scheldkritieken.




 (Willem Kloos)

(Lodewijk van Deyssel)

(Frederik van Eeden)

(Jacques Perk)

De literatuur moest volgens Van Deyssel kenmerken hebben zoals: modern, nieuw en kritisch. Van Eedens sprookachtige verhalen pasten niet goed bij de literatuur van de Tachtigers want het was niet kritisch en niet geschreven volgens hun richtlijnen. Frederik van Eeden keurde de roman ''een Liefde'' van Lodewijk van Deyssel af omdat het was niet volgens de richtlijnen van de Tachtigers geschreven. scheldkritieken worden vandaag de dag niet meer geschreven maar er het gebeurt nog steeds maar dan op het internet.